Zasady waterpolo

Piłka wodna jest najstarszą z gier zespołowych, jakie występują na nowożytnych igrzyskach olimpijskich. Pierwszy turniej rozegrano już w 1900 r. na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu. Dyscyplina ta jest obecnie uprawiana w ponad 100 państwach. Rozgrywki drużyn piłki wodnej najbardziej popularne są na Węgrzech, w Hiszpanii, Włoszech, Grecji, Rosji, Niemczech, Francji, a także w krajach bałkańskich oraz w USA i Australii.

 

 

Piłka wodna to bardzo widowiskowy sport, pełen walki oraz zdrowych sportowych emocji. Często jest opisywana jako piłka ręczna oraz rugby w wodzie. Mecze waterpolo rozgrywane są w basenie pływackim o głębokości minimum 2 m, w którym wyznacza się boisko o wymiarach 20 m (szerokość) na 30 m (długość) i ustawia bramki o wymiarach 3 m x 0,9 m. W spotkaniu uczestniczą dwie drużyny. Każdy z zespołów liczy 13 zawodników, przy czym w trakcie meczu w wodzie przebywa tylko siedmiu waterpolistów, w tym bramkarz. Mecz składa się z 4 kwart po 8 minut, a na przeprowadzenie ataku drużyna ma tylko 30 sekund. Celem gry jest wrzucenie, za pomocą jednej ręki, piłki do bramki przeciwnika. O zwycięstwie decyduje większa liczba zdobytych goli.